
Aterter Daul
a ronderem...
Toponymie et Hydronymie, histoire et légendes
dans la Vallée de l'Attert et alentours
Vous pouvez partager ce texte en citation à condition d’en les auteurs et le site: www.aterterdaul.be, en référence sur vos pages
Lëscher - Lischert
Legenden
D'wäisst Nuetspaerd zu Lëscher
Am Ausgang vum Duerf Lëscher, do wou sech haut den Haff an d'Mille befannen, stung fréier eent dichtegt Schlass. Nit wäit dervu loug de sougenannte Bierebësch. Zwëschen dem Wald deen ongeféier zënter dräiandrësseg Jor ëmgeha gouf, an der Plaz wou dat alt Schlass drop stung, as laang eent wäisst Nuetspäerd op an afgaang. Et war guer nit uereg an huet kengem eppes zeleed gedoen. Dacks huet et sech ënner d'Gaule gemëscht, déi op der Nuetsweed waren an as roueg mat hine weede gaang. Deen awer op dee Béischt klamme woult, deen as entweder direkt op der aner Säit eraf gefaul oder e gesoug d'Päerd plëtzlech viru sengen Aen verschwannen.
Keen huet gewosst vu wou d'räzelhaft Déier kéim. Wéi awer enges Dags een Deel vun Schlass afgerapt as gin, sin d'Knache vun engem Mënsch a vun engem Päerd fond gin, déi do agemauert waren. Zënterdeem koum d'Nuetspäerd nit méi erëm.
D'Gespenst am Wäschbësch bäi Lëscher
Eemlools as e Bauer vu Lëscher, spéit an der Nuecht, vun Diedenburg heem geridden. Wéi hien den Angelescher Bierg eraf an de Wäschbësch koum, as säi Päerd plëtzlech an eng Supp geroden an as soufort stoe bliwwen. D'aremt Déier huet geziddert a vum ganze Läif geschweesst. An deer Nout huet den onmächtege Mann ronderëm an och hannerun sech gekuckt an um Päerd e Gespenst sëtze gesinn. Voller Angscht schlou den erféierte Mann aus aller Kraaft esou laang op d'Päerd bis et sech aus dem Schlamm eraus geschafft hat a mat him dervu gerannt as.
Esoubal d'Déier de Moras verlooss hat, war och d'Gespenst verschwonn.
Trad : S. Clesse

Lischert, lors de la fête (Kiirmes)

Lischert, lors de la fête (Kiirmes)
Le cheval blanc de nuit près de Lischert
A la sortie du village de Lischert, là où se trouve aujourd'hui la ferme et le moulin, se trouvait avant un superbe château. Non loin de là s'étendait le Bierebësch (bois des ours) ainsi nommé. Entre la forêt qui fut abattue il y a environ 33 ans et la place où se trouvait le vieux château circula pendant longtemps, de nuit, un cheval blanc. Il n'était pas du tout méchant et n'a fait de mal à personne. Souvent, il se mélangeait au équidés qui paissaient de nuit et broutait tranquillement avec eux. Cependant, celui qui voulait monter sur l'animal, soit tombait directement en bas de l'autre côté, ou voyait subitement le cheval disparaître sous ses yeux.
Personne ne savait d'où provenait l'animal énigmatique. Cependant, quand un jour une partie du château fut abattue, on retrouva les ossements d'un humain et d'un cheval, qui avaient été emmurés. Depuis ce jour, le cheval nocturne n'est plus jamais revenu.
Le fantôme dans le bois du lavoir près de Lischert
il était une fois un fermier de Lischert qui rentrait chez lui de Thiaumont en galopant de nuit. Quand il eu descendu le Mont d'Angelescher et arriva au bois du lavoir, son cheval arriva subitement dans un bourbier et est resté directement immobile debout. Le pauvre animal tremblait et transpirait sur tout son corps. De désespoir, l'homme impuissant a regardé autour et derrière lui et a vu sur le cheval, un fantôme assis. Rempli de frayeur, l'homme tapa de toutes ses forces si longtemps sur le cheval, jusqu'à ce qu'il se hisse hors de la boue et se précipite pour s'échapper.
Dès que la bête fut sortie du marais, le fantôme disparut.
Trad : Y. Mathey


